Εισαγωγικό στην ηγεσία

Πριν προχωρήσει ο αναγνώστης παρακάτω, θα ήθελα αφενός να γίνει σαφής η πεποίθηση του ότι  ΤΟ ΜΟΝΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ  ΕΙΝΑΙ  H ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ, κυρίως επειδή ο σκοπός του συγκεκριμένου blog είναι να ενημερώσει και να παρέχει κάποιες γνώσεις σε άτομα που δεν έχουν σχέση με τη διοίκηση αλλά χρειάζεται να διοικούν στη ζωή τους.
Θεωρώ αφετέρου πως θα ήταν πολύ χρήσιμο να γίνει αναφορά στο πλαίσιο και σε όρους κλειδιά που χρησιμοποιούνται στην ορολογία του μάνατζμεντ (να ξέρουμε και γιατί μιλάμε δηλαδή), λόγω του ότι το περιεχόμενο δεν απευθύνεται στα άτομα με σπουδές στο μάνατζμεντ, αλλά στους υπόλοιπους. Αυτό θα απαιτήσει 1-2-3 πόστ εισαγωγικά ακόμα

Ας ξεκινήσουμε ετυμολογικά.
Η λέξη "Ηγεσία" στα νέα ελληνικά προέρχεται από το ηγούμαι, που σημαίνει στα νεοελληνικά είμαι ο πρώτος, είμαι στην αρχή. Ο ηγέτης είναι αυτός που οι άλλοι ακολουθούν, ο κορυφαίος.
Ας πάμε και στα αρχαία ελληνικά. Το ηγούμαι, προέρχεται από το ρήμα ἡγέομαι, που σημαίνει προπορεύομαι, οδηγώ, διευθύνω, είμαι ο ηγεμόνας, ο κυβερνήτης, ο κτήτορας. Τέλος, το ηγούμαι + (απρμφ.) δειν (πρέπει να) έχει τη σημασία του "νομίζω ότι" (+ πρέπει να γίνει/κάνουμε αυτό..).
Λέξεις που προήλθαν από τη χρήση του είναι στρατηγός- αυτός που οδηγεί το στρατό, ή και οδηγός- αυτός που οδηγεί στις οδούς, όπως και η οδηγία.

Άρα η ηγεσία αποδίδει τη διεύθυνση, την παροχή κατευθύνσεων και την ιδιότητα του πρωτοπόρου. 

Πως δένει όμως η ηγεσία με την επιχειρηματικότητα και τη σύγχρονη επιστήμη του μάνατζμεντ;
Οι εταιρείες για να επιβιώσουν του ανταγωνισμού, πρέπει οπωσδήποτε να διαθέτουν κάποιο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, που θα τις κάνει να προπορευθούν στην αγορά ή στις αγορές τους (σε κλάδους δηλαδή). Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα είναι τριών ειδών: ηγεσία κόστους, όταν είσαι φτηνότερος, διαφοροποίηση, όταν διαφοροποιείς το προϊόν σου από τον ανταγωνισμό και τέλος η εστίαση σε ειδικές ομάδες, με κοινά χαρακτηριστικά π.χ. Παναθηναϊκοί, είτε γεωγραφικά π.χ. Πειραιώτες.

Η ηγεσία έχει και μία πιο εσωτερική διάσταση, να μετατρέψεις το σύστημα του οργανισμού από μέσα πιο ανταγωνιστικό, μέσω της ανάπτυξης των ευθύνης, της πρωτοβουλίας των συμμετεχόντων σε αυτό.

Σε οποιοδήποτε οργανισμό ο τελικός στόχος είναι η δημιουργία αξίας αφενός που αντανακλάται στην τιμή και στον πελάτη, και η δημιουργία του βιώσιμου ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος που θα εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα του οργανισμού. Το πιο ισχυρό βιώσιμο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, βασίζεται στη γνώση. 

Πρακτικά π.χ. αυτό σημαίνει να μπορούν όλα τα μέλη του οργανισμού να λαμβάνουν σωστές αποφάσεις ακόμα και για "ασήμαντα" πράγματα, κάτι που αν δε συμβαίνει, ο οργανισμός χάνει σε πόρους (χρόνο και ανθρώπους) για να απασχολείται με τυπικά ζητήματα γραφειοκρατικής λειτουργίας.
Επειδή και τον οργανισμό και τις αποφάσεις ΠΑΝΤΑ είτε τα διαχειρίζονται άνθρωποι, είτε απευθύνονται σε ανθρώπους είναι σαφές όλα ξεκινάνε και τελειώνουν στον άνθρωπο και τη συμπεριφορά του. Και η ηγεσία παίζει εκεί ακριβώς το ρόλο της (και φυσικό είναι να δένει με επιστήμες όπως η ψυχολογία).

Η ηγεσία λοιπόν πρέπει να ανήκει στις ικανότητες του οργανισμού και να υιοθετείται από τη διεύθυνση του, ώστε σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες ικανότητες, όπως καινοτομία, αποδοτικότητα, ποιότητα και ανταπόκριση στον πελάτη, να μπορούν να δώσουν πλεονέκτημα στον οργανισμό για την τελική δημιουργία αξίας.